Jesienny sezon na: owoce

Koniec lata to nie koniec świeżych warzyw i owoców, a na pewno nie powód, żeby zastępować je suplementami witamin. Przyszedł czas na dużo słodszą wersję cyklu "Jesienny sezon na". Wierzcie mi, że tak bardzo jak kocham warzywa i cieszyłam się z tego, że zaczynam właśnie od nich, tak dzisiaj cieszę się jeszcze bardziej, że mowa będzie o naturalnym słodyczu. 

To co można wyczarować z jesiennych owoców to kompletna bajka. Nparawdę, tutaj zaczyna się magia i prawdziwy zapach w kuchni. Nie wiem jak Wy kochani, ale ja jestem miłośniczką tych wszystkich słoiczków z naklejkami "dżem xx data yy" i ozdobną, kracianą chusteczką na wieczku. Coś pięknego! 

Król jesieni jest tylko jeden! 

Chyba wiele tutaj nie muszę mówić - jabłko, symbol jesieni sam w sobie. Jabłka dostarczają sporo błonnika, a dokładniej pektyn. Hamują one wchłanianie cholesterolu LDL z jelita, co prowadzi do zwiększenia produkcji "dobrego" cholesterolu HDL w wątrobie, a w konsekwencji do obniżenia stężenia "złego" cholesterolu we krwi. Dodatkowo zawarte w jabłkach przeciwutlenicze flawonoidy skutecznie zapobiegają tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Jabłka to także prawdziwa skarbnica przeciwutleniaczy, a wiadomo, że antyoksydanty przedłużają życie niemal każdej komórki ludzkiego organizmu i w efekcie całego ciała.

No, a księżniczką będzie gruszka. 

Gruszki, jako jedne z nielicznych owoców, zawierają jod - minerał pozytywnie wpływający na funkcjonowanie tarczycy. Ponadto na tle innych owoców wyróżniają się zawartością boru - pierwiastka wspomagającego pracę szarych komórek oraz poprawiającego możliwości koncentracji. Gruszki są polecane osobom, które zmagają się z zaparciami lub biegunką. W tym pierwszym przypadku należy sięgnąć po miękkie i dojrzałe gruszki, ponieważ pobudzają trawienie. Z kolei osoby, które mają problemy z biegunką, powinny spróbować odmian cierpkich i mało soczystych, zawierających dużo przeciwbiegunkowych garbników.

Fioletowe i małe, a żółciutkie w środku 

Są źródłem witamin C, A, E, B6 i K. Zawierają wapń, potas, żelazo, fosfor, magnez, polifenole i błonnik. Ze względu na bogactwo składników odżywczych śliwek nie powinno zabraknąć w zdrowej diecie. Dzięki zawartości błonnika i antyoksydantów śliwki chronią przed rakiem jelita grubego. Wystarczy jeść 3-4 owoce dziennie. Śliwki działają także przeciwmiażdżycowo – hamują wchłanianie się cholesterolu. Także jedzenie suszonych śliwek jest dla nas korzystne. Chociaż zawierają aż 360 kalorii w 100 gramach, pod wieloma względami są cenniejsze niż świeże owoce. Zawierają pięć razy więcej witaminy A i siedem razy więcej błonnika. Są też bogatym źródłem fosforu i żelaza. Mają działanie przeczyszczające, regulują pracę układu pokarmowego.

Żurawina

Owoce żurawiny bardzo długo zachowują swoje właściwości, ponieważ zawierają naturalny konserwant zwany kwasem benzoesowym. Zapobiega rozwojowi bakterii i drożdży. Zawiera aż 87% wody, dużą ilość błonnika, a także takie witaminy, jak C, E, K oraz witamin: B6 i kwasu pantotenowego. Owoce żurawiny są bogatym źródłem minerałów, w tym między innymi potasu, manganu, miedzi i jodu. Zawierają duże ilości przeciwutleniaczy i flawonoidów. Pomagają zapobiegać krwawieniom, żylakom i wybroczynom, obniżają poziom cholesterolu, a także ciśnienie krwi. Mają działanie moczopędne i oczyszczają drogi moczowe. Działają przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo i przeciwalergicznie. Obejmują wiele związków o różnorodnym działaniu. Żurawina jest również bogatym źródłem błonnika, może zatem być pomocna osobom cierpiącym na zaparcia.

To nie było jabłko, a pigwa! 

Miąższ pigwy zawiera spore ilości pektyn. Na szczególną uwagę zasługują również obecne w owocach pigwy polifenole. Zawartość polifenoli w wybranych odmianach pigwy może być nawet o połowę wyższa niż w niektórych odmianach polskich jabłek (najwięcej koncentruje się ich w skórce, dlatego warto wykorzystywać w kuchni całe owoce). Inne ważne składniki to mikroelementy – owoc pigwy zawiera aż 17 związków tego typu, najważniejsze to: żelazo, potas, miedź. Niestety, owoce cydonii są ubogie w witaminy z grupy B, kwas askorbinowy (witamina C) i karotenoidy. Jednak, dla odmiany są źródłem niemal wszystkich aminokwasów, ze szczególnym uwzględnieniem kwasu asparginowego, cysteiny, glicyny czy alaniny.